10 คำคมที่มีชื่อเสียงจากตำนานชาวไอริชเกี่ยวกับการดื่ม & ไอริชผับ

หลายวัฒนธรรมชอบดื่มเป็นครั้งคราว (มากกว่าอย่างอื่น) ในบางประเทศ ผู้คนดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์พร้อมกับมื้ออาหารเพื่อเฉลิมฉลอง ในขณะที่บางคนดื่มที่บ้านเท่านั้น

มีบาร์และผับหลากหลายรูปแบบกระจายอยู่ทั่วโลก ตั้งแต่สปอร์ตบาร์แบบอเมริกันไปจนถึง Bierstube แบบเยอรมันขนานแท้ มักจะมีที่ไหนสักแห่งให้คุณเพลิดเพลินกับเครื่องดื่มแก้วโปรดในระหว่างการเดินทางของคุณ

แต่มีสถานที่แห่งหนึ่งที่ยากจะเอาชนะได้….

ผับไอริชแบบดั้งเดิม เดินทางไปยังมุมอันไกลโพ้นของนิวซีแลนด์หรือยอดเขาสูงของเปรู แล้วคุณจะพบกับสิ่งสีดำจำนวนหนึ่งบนก๊อก

แต่ไอริชผับเป็นมากกว่าสถานที่ดับกระหาย เป็นตัวอย่างที่ดีของวัฒนธรรมไอริช

จุดนัดพบสำหรับเพื่อนๆ และครอบครัว สถานที่รวมตัวทั้งในยามสุขและยามทุกข์ยาก

ผับในไอร์แลนด์ยุคก่อนๆ บางแห่งยังขายของชำด้วย ดังนั้นคุณจึงสามารถส่งรายการของคุณและเพลิดเพลินกับไพน์อย่างรวดเร็วในขณะที่เจ้าของร้านใส่ของในกระเป๋าของคุณ

จึงไม่แปลกใจเลยที่หลาย ๆ คนแบ่งปันคำพูดที่ชาญฉลาดเกี่ยวกับผับไอริชในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

นี่คือคำพูดที่เราชื่นชอบ 10 ข้อเกี่ยวกับผับไอริชและเครื่องดื่มจากตัวละครที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของไอร์แลนด์

10. “เช่นเดียวกับหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิต Guinness ไพน์ที่เทมาอย่างดีก็คุ้มค่าที่จะรอ” – Rashers Tierney

หากคุณเติบโตในดับลินในช่วงปี 1980 คุณอาจจำได้ว่าเคยดู 'Strumpet City' ทาง RTE ขึ้นอยู่กับเจมส์นวนิยายของ Plunkett ดำเนินเรื่องในเมืองหลวงในช่วงเวลาแห่งความยากจนภายในเมืองระหว่างปี 1907 ถึง 1914

ซีรีส์ติดตามการต่อสู้รายวันของ Rashers Tierney (แสดงโดย David Kelly นักแสดงชาวไอริช) ตัวละครสกปรก อาศัยอยู่ในตึกแถวในดับลินพร้อมกับนกหวีดกระป๋องคู่ใจและสุนัขแสนรัก

ในปี 2015 Seamus Mullarkey ชายชาวไอริชที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์ก เริ่มเขียนโดยใช้นามแฝงว่า Rashers Tierney และผลิตหนังสือ "F*ck You I’m Irish: Why We Irish Are Awesome" ได้รับแรงบันดาลใจจากหัวไม้ที่น่ารัก มันเปี่ยมไปด้วยไหวพริบและเสน่ห์ที่พบได้เฉพาะในหมู่ชาวไอริชเท่านั้น และมักพบในผับ!

9. “ฉันใช้เงิน 90% ไปกับผู้หญิงและดื่มเหล้า ส่วนที่เหลือฉันเพิ่งเสียไป” – จอร์จ เบสต์

จอร์จ เบสต์เป็นนักฟุตบอลระดับโลกจากอีสต์เบลฟัสต์ แม้จะมีพรสวรรค์ด้านวิชาการ แต่ความหลงใหลของเขาก็ยังอยู่บนสนาม และเขาเริ่มต้นอาชีพค้าแข้งกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด หลังจากถูกแมวมองตั้งแต่อายุเพียง 15 ปี

แต่เบสต์เป็นมากกว่านักฟุตบอลคนดัง เขาเป็นคนหัวไม้ที่น่ารักซึ่งเป็นที่นิยมในงานปาร์ตี้และสบายตา

แม้แม่ของเขาจะเสียชีวิตด้วยโรคที่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์ด้วยวัย 55 ปี แต่เบสต์ก็ดื่มหนักจนกระทั่งเสียชีวิตในที่สุดในปี 2548

ด้วยวัยเพียง 59 ปี เขาถูกพักอยู่กับที่ แม่ หลุมฝังศพของพวกเขาที่มองเห็นบ้านเกิดของเขา

8. “มีอาการเมาค้างมากมายที่แขวนอยู่เหนือบาร์” – บาร์นีย์ แมคเคนนา, Theชาวดับลิน

ในปี 1962 เด็กชาวดับลิน 5 คนได้ก่อตั้งวงดนตรีโฟล์คที่จะขับกล่อมไอร์แลนด์ด้วยเพลงและเพลงบัลลาดไปอีก 50 ปีข้างหน้า แน่นอนว่าพวกเขาคือชาวดับลิน และดนตรีของพวกเขาก็ฝังแน่นอยู่ในหัวใจและความคิดมากมายทั่วไอร์แลนด์

Barney McKenna เป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งวงและรู้จักกันทั่วไปในชื่อ 'Banjo Barney' เขาเป็นชาวประมงที่กระตือรือร้น เขาตั้งรกรากอยู่ในหมู่บ้านชาวประมง Howth ทางตอนเหนือของดับลิน และมักถูกพบในผับหลายแห่งที่เรียงรายอยู่ตามท่าเรือ

McKenna เสียชีวิตกระทันหันเพียงสองสัปดาห์ก่อนที่วงจะมีกำหนดออกทัวร์เพื่อเฉลิมฉลอง 50 ปีร่วมกัน ชาวดับลินตัดสินใจอย่างยากลำบากที่จะให้เกียรติคอนเสิร์ต แต่หลังจากนั้นไม่นานก็เลิกเป็นวงดนตรี

7. “เมื่อเงินคับขันและหาได้ยาก และม้าของคุณก็วิ่งด้วย เมื่อสิ่งที่คุณมีคือหนี้สินกองโต ผู้ชายคนเดียวของคุณก็คือผู้ชายคนเดียวของคุณ” – Flann O’Brien

Brian O’Nolan เป็นนักเขียนบทละครชาวไอริชจาก Co. Tyrone เขาเขียนงานวรรณกรรมภายใต้นามปากกา Flann O'Brien และมีอิทธิพลสำคัญต่อไอร์แลนด์ยุคหลังสมัยใหม่

แต่ไอร์แลนด์ที่ยากจนในศตวรรษที่ 20 ไม่สามารถให้ยืมตัวนักเขียนที่ต้องการได้ และ O'Nolan ถูกบังคับให้ต้องเลี้ยงดูพี่น้อง 11 คนด้วยเงินเดือนในฐานะข้าราชการ

จำเป็นต้องพูด เขาไม่สามารถละทิ้งงานประจำวันได้! แม้ว่าหรืออาจจะเป็นผลจากภาระทางการเงินอันมหาศาลของเขา O'Nolan ก็ต่อสู้กับการติดแอลกอฮอล์ส่วนใหญ่ของเขาชีวิตในวัยผู้ใหญ่

6. “ฉันดื่มแค่สองครั้งเท่านั้น – เมื่อฉันกระหายน้ำและเมื่อฉันไม่กระหายน้ำ” – Brendan Behan

Brendan Behan เป็นตัวละครที่มีสีสัน เขาเป็นพรรครีพับลิกันที่แข็งกร้าว เขาเขียนบทกวี บทละคร และนวนิยายทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไอริช

เขาเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความเฉลียวฉลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังการดื่ม และยังเป็นกบฏชาวไอริชที่สารภาพตัวเอง

เบฮานเติบโตในดับลินและเป็นสมาชิกของกองทัพสาธารณรัฐไอริชเมื่ออายุได้ 14 ปี เขาใช้เวลาอยู่ในคุกตอนเป็นเยาวชนทั้งในอังกฤษและไอร์แลนด์ ซึ่งเขาได้สร้างสรรค์งานวรรณกรรมที่ดีที่สุดของเขา .

หลังจากออกรายการบีบีซีอย่างเมามันส์ ปัญหาเกี่ยวกับแอลกอฮอล์ของเขาก็กลายเป็นจุดสนใจและทำให้เขาเสียชีวิตในที่สุดในปี 2507 กองทหารเกียรติยศของ IRA เป็นผู้นำขบวนแห่ศพ เขาอายุเพียง 41 ปี

5. “เมื่อเราดื่มเราจะเมา พอเมาเราก็หลับ เมื่อเราหลับ เราก็ไม่ทำบาป เมื่อไม่ทำบาปเราก็ไปสวรรค์ Sooooo เมาแล้วไปสวรรค์กันเถอะ!” – Brian O’Rourke

Brian O’Rourke เป็นกบฏแห่งไอร์แลนด์ เขาปกครองอาณาจักรแห่ง Breifne ทางตะวันตก

พื้นที่นี้เป็นสิ่งที่เรารู้จักกันในชื่อ Co. Leitrim และ Co. Cavan และปราสาทประจำตระกูลของเขายังคงพบได้ใน Dromahaire

จุดที่สวยมากแม้กระทั่ง W.B. เยตส์เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในบทกวีของเขาในภายหลัง 'ชายผู้ใฝ่ฝันถึงแฟรี่แลนด์' .

โอรูร์กเป็นตัวอย่างที่ดีของ "การต่อสู้ชาวไอริช ' เขาไม่มีปัญหาในการยืนหยัดเพื่อประเทศของเขาและถูกประกาศให้เป็นกบฏในปี ค.ศ. 1590 บังคับให้เขาต้องออกจากไอร์แลนด์ หนึ่งปีต่อมาเขาถูกประหารชีวิตในอังกฤษในข้อหากบฏ

4. “สิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องจำเกี่ยวกับคนเมาก็คือคนเมาจะฉลาดกว่าคนไม่เมามาก พวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการพูดคุยกันในผับ ไม่เหมือนพวกบ้างานที่มีสมาธิกับอาชีพการงานและความทะเยอทะยาน ไม่เคยพัฒนาคุณค่าทางจิตวิญญาณให้สูงขึ้น และไม่เคยสำรวจสิ่งที่อยู่ภายในหัวเหมือนคนเมา” – Shane MacGowan, The Pogues

หากคุณเป็นแฟนตัวยงของ The Pogues คุณจะทราบได้ว่า Shane MacGowan นักร้องนำไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับผับ วิถีชีวิตที่บ้าบิ่นของเขาและการเสพติดเหล้าและยาเสพติดกว่า 30 ปีเกือบจะโด่งดังพอๆ กับดนตรีของเขา และเขาได้สร้างชื่อเสียงให้กับบาร์หลายแห่งใน Emerald Isle ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

MacGowan เกิดที่เมือง Kent ในครอบครัวชาวไอริช เขาใช้เวลาช่วงอายุน้อยกว่าใน Tipperary แต่ไม่นานก็พบว่าตัวเองกลับมาที่สหราชอาณาจักร ถูกไล่ออกจากโรงเรียนในเมืองและประทับตราอย่างมั่นคงต่อวงการพังก์ในลอนดอน

แม้จะได้รับคำเตือนจากแพทย์เป็นเวลาหลายปีและต้องเผชิญหน้ากับความตายตรงหน้ามากกว่าหนึ่งครั้ง ก็ยังสงสัยว่า MacGowan ยังคงดื่มวิสกี้แก้วโปรดของเขาอย่างเอร็ดอร่อยในขณะที่ให้ถ้อยคำแห่งปัญญาของเขา

3. “สิ่งที่แย่ที่สุดเกี่ยวกับผู้ชายบางคนคือ เมื่อพวกเขาไม่เมา พวกเขาจะเงียบขรึม”– วิลเลียม บัตเลอร์ เยตส์

ดับเบิลยู.บี. ยีทส์! กวี นักเขียนบท ตำนานวรรณกรรม พากย์! เขามีบทบาทที่ซับซ้อนในการเกิดใหม่ของวรรณกรรมในไอร์แลนด์ในศตวรรษที่ 20 และเป็นผู้วางรากฐานหลายอย่างของไอร์แลนด์สร้างสรรค์ที่เรารู้จักและชื่นชอบในปัจจุบัน

เยทส์ใช้ความรักที่ร้อนแรงของเขาที่มีต่อม็อด กอนน์เป็นแรงบันดาลใจสำหรับบทกวีโรแมนติกของเขา โดยนำความจริงใจสดใหม่มาสู่หน้าเพจที่ไม่เคยมีใครอ่านมาก่อน เขารู้เกี่ยวกับความยากลำบาก ความโศกเศร้า และความปรารถนา เขาเห็นความงามที่แท้จริงในไอร์แลนด์และอาศัยอยู่ในหอคอยที่ได้รับการบูรณะในกัลเวย์เป็นเวลา 6 ปี

เขาถือเอาดับลินเป็นบ้านของเขา และมีความสุขกับการยกแก้วขึ้นดื่ม แม้กระทั่งเขียนเพลง 'A Drinking Song' เพื่อแสดงถึงรสนิยมของเขา

2. “เมื่อฉันตาย ฉันอยากจะย่อยสลายในถังไม้และเสิร์ฟมันในผับทุกแห่งในไอร์แลนด์” – เจ P. Dunleavy

James Patrick Dunleavy เกิดที่นิวยอร์กโดยมีพ่อแม่เป็นผู้อพยพชาวไอริช เขาใช้เวลาช่วงวัยเยาว์ในอเมริกา แต่หัวใจของเขาอยู่ที่ไอร์แลนด์ และเขาเริ่มใช้ชีวิตใน Emerald Isle หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองได้ไม่นาน

เขาอาจไม่ได้นับถือศาสนาคาทอลิก แต่แน่นอนว่าเขายอมรับวัฒนธรรมไอริชและไม่ได้รักอะไรมากไปกว่าการยกแก้วขึ้นดื่มท่ามกลางเพื่อนร่วมชาติ โดยมีเบรนดัน เบฮานอยู่ท่ามกลางพวกเขา

นวนิยายของเขา เรื่อง A Fairytale of New York บอกเล่าเรื่องราวของชาวอเมริกันเชื้อสายไอริชที่กลับมายังนิวยอร์กหลังจากเรียนที่ไอร์แลนด์ ต่อมาได้กลายเป็นชื่อของโลก -เพลงดังที่แต่งโดย Shane MacGowan และ Jem Finer

ได้ยินในผับและทางวิทยุตั้งแต่ต้นเดือนพฤศจิกายน เพลงนี้เป็นเพลงประกอบของ Christmas Knees-up ในดับลินและที่อื่น ๆ

1. “งานคือคำสาปแช่งของชนชั้นที่ดื่มสุรา” – ออสการ์ ไวลด์

ไวลด์ที่เกิดในดับลินเป็นกวีและนักเขียนบทละครที่สร้างความประทับใจอย่างมากในลอนดอนในช่วงหลายปีต่อมา เขาได้รับการศึกษาในไอร์แลนด์ โดยเริ่มต้นที่บ้านของครอบครัวใน Merrion Square ก่อนจะเข้าเรียนที่ Trinity College

ตัวละครที่มีสีสัน ไวลด์มักเป็นที่จดจำจากพฤติกรรมสำส่อนของเขากับผู้ชาย เขาเป็นนักเขียนที่มีพรสวรรค์พร้อมด้วยไหวพริบและความคิดที่ชาญฉลาด

เขาถูกจำคุกสองปีในข้อหากระทำอนาจารอย่างร้ายแรงในอังกฤษ และเสียชีวิตในปารีสด้วยวัยเพียง 46 ปี งานของไวลด์ยังคงได้รับการศึกษาและเพลิดเพลินในไอร์แลนด์ คำพูดอันชาญฉลาดและไหวพริบอันชาญฉลาดของเขายังคงมีชีวิตอยู่ในผับของเรา