Σε πολλές κουλτούρες αρέσει το περιστασιακό ποτό (σε άλλες περισσότερο από άλλες). Σε ορισμένες χώρες, οι άνθρωποι καταναλώνουν αλκοόλ με ένα εορταστικό γεύμα, ενώ άλλοι το πίνουν μόνο στο σπίτι.
Υπάρχουν πολλές παραλλαγές μπαρ και παμπ διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο. Από ένα αμερικανικό αθλητικό μπαρ μέχρι ένα αυθεντικό γερμανικό Bierstube, υπάρχει συνήθως κάποιος χώρος για να απολαύσετε το αγαπημένο σας ποτό στα ταξίδια σας.
Υπάρχει όμως μια τρύπα για ποτό που δύσκολα ξεπερνιέται ....
Η παραδοσιακή ιρλανδική παμπ. Ταξιδέψτε στην πιο απομακρυσμένη γωνιά της Νέας Ζηλανδίας ή στις ψηλές κορυφές του Περού, και θα βρείτε μια μπύρα από το μαύρο ποτό στη βρύση.
Αλλά η ιρλανδική παμπ δεν είναι απλώς ένα μέρος για να ξεδιψάσετε, αλλά η επιτομή της ιρλανδικής κουλτούρας.
Ένα σημείο συνάντησης για τους φίλους και την οικογένεια, ένα μέρος για να συγκεντρωθούν σε περιόδους ευτυχίας και δυσκολίας.
Ορισμένες από τις παλαιότερες παμπ στην Ιρλανδία πωλούσαν επίσης είδη παντοπωλείου, οπότε μπορούσατε να παραδώσετε τη λίστα σας και να απολαύσετε μια γρήγορη μπύρα, ενώ ο καταστηματάρχης γέμιζε τις τσάντες σας.
Δείτε επίσης: Παραλία DOG'S BAY: χρήσιμες πληροφορίες για κολύμπι, στάθμευση, και ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΈτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλές σοφές κουβέντες μοιράστηκαν για τις ιρλανδικές παμπ με την πάροδο των χρόνων.
Ακολουθούν 10 από τις αγαπημένες μας ατάκες για τις ιρλανδικές παμπ και το ποτό από μερικούς από τους μεγαλύτερους χαρακτήρες της Ιρλανδίας.
10. "Όπως τόσα πολλά πράγματα στη ζωή, αξίζει να περιμένεις μια καλά χυμένη μπύρα Γκίνες". Rashers Tierney
Αν μεγαλώσατε στο Δουβλίνο τη δεκαετία του 1980, μπορεί να θυμάστε να παρακολουθείτε την ταινία "Strumpet City" στο RTE. Βασισμένη στο μυθιστόρημα του James Plunkett, διαδραματίζεται στην πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παραλυτικής φτώχειας στο κέντρο της πόλης μεταξύ 1907 και 1914.
Η σειρά παρακολουθεί τους καθημερινούς αγώνες του Rashers Tierney (τον οποίο υποδύεται ο Ιρλανδός ηθοποιός David Kelly), ενός ατημέλητου χαρακτήρα που ζει στις πολυκατοικίες του Δουβλίνου με την πιστή του τενεκεδένια σφυρίχτρα και τον αγαπημένο του σκύλο.
Το 2015 ο Seamus Mullarkey, ένας Ιρλανδός που ζει στη Νέα Υόρκη, άρχισε να γράφει με το ψευδώνυμο Rashers Tierney και δημιούργησε το βιβλίο "F*ck You I'm Irish: Why We Irish Are Awesome". Εμπνευσμένο από τον αξιαγάπητο απατεώνα, είναι γεμάτο με πνεύμα και γοητεία που συναντά κανείς μόνο μεταξύ των Ιρλανδών, και πολύ συχνά στην παμπ!
9. "Ξόδεψα το 90% των χρημάτων μου σε γυναίκες και ποτά, τα υπόλοιπα τα σπατάλησα". George Best
Ο Τζορτζ Μπεστ ήταν ένας ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης από το Ανατολικό Μπέλφαστ. Παρόλο που ήταν ακαδημαϊκά προικισμένος, το πάθος του ήταν το γήπεδο και ξεκίνησε την καριέρα του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αφού τον εντόπισαν σε ηλικία μόλις 15 ετών.
Αλλά ο Μπεστ ήταν κάτι περισσότερο από ένας διάσημος ποδοσφαιριστής. Ήταν ένας αξιαγάπητος αχρείος που έκανε θραύση στα πάρτι και ήταν ευχάριστος στο μάτι.
Παρά το γεγονός ότι η μητέρα του πέθανε στα 55 της χρόνια από ασθένεια που σχετιζόταν με το αλκοόλ, ο Best έπινε πολύ, μέχρι που τελικά πήρε το τίμημά του το 2005.
Σε ηλικία μόλις 59 ετών αναπαύθηκε μαζί με τη μητέρα του, με τον τάφο τους να βλέπει στη γενέτειρά του.
8. "Υπάρχουν πολλά μεθύσια που κρέμονται πάνω από το μπαρ." - Barney McKenna, The Dubliners
Το 1962 πέντε παλικάρια από το Δουβλίνο δημιούργησαν ένα φολκ συγκρότημα που θα χάριζε την Ιρλανδία με τραγούδια και μπαλάντες για τα επόμενα 50 χρόνια. Ήταν, φυσικά, οι The Dubliners, και η μουσική τους είναι ενσωματωμένη σε πολλές καρδιές και μυαλά σε όλη την Ιρλανδία.
Ο Barney McKenna ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος και ευρέως γνωστός ως "Banjo Barney". Ενθουσιώδης ψαράς, εγκαταστάθηκε στο ψαροχώρι Howth στο βόρειο Δουβλίνο και συχνά τον έβρισκε κανείς σε μία από τις πολλές παμπ που βρίσκονταν διάσπαρτες κατά μήκος της προβλήτας.
Ο McKenna πέθανε ξαφνικά μόλις δύο εβδομάδες πριν το συγκρότημα ξεκινήσει περιοδεία για να γιορτάσει τα 50 χρόνια κοινής πορείας. Οι Dubliners πήραν τη δύσκολη απόφαση να τιμήσουν τις συναυλίες, αλλά αποσύρθηκαν ως συγκρότημα αμέσως μετά.
7. "Όταν τα λεφτά είναι λίγα και είναι δύσκολο να βρεθούν και το άλογό σου έχει επίσης τρέξει, όταν το μόνο που έχεις είναι ένας σωρός χρέη μια πίντα σκέτο είναι ο μόνος σου άνθρωπος" -. Flann O'Brien
Ο Brian O'Nolan ήταν Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας από το Co. Tyrone. Έγραψε τα λογοτεχνικά του έργα με το ψευδώνυμο Flann O'Brien και αποτέλεσε σημαντική επιρροή στη μεταμοντέρνα Ιρλανδία.
Αλλά η φτωχή Ιρλανδία του 20ού αιώνα δεν προσφερόταν για έναν επίδοξο συγγραφέα και ο Ο'Νόλαν αναγκάστηκε να συντηρεί 11 αδέλφια με το μισθό του ως δημόσιος υπάλληλος.
Δείτε επίσης: Top 10 καλύτερες ιρλανδικές παμπ στο Άμστερνταμ που πρέπει να επισκεφθείτε, ΚΑΤΑΤΑΞΗΠεριττό να πούμε ότι δεν μπορούσε να εγκαταλείψει την καθημερινή του δουλειά! Παρά τα τεράστια οικονομικά βάρη που τον επιβάρυναν ή ίσως εξαιτίας αυτών, ο O'Nolan πάλεψε με τον εθισμό στο αλκοόλ το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του.
6. "Πίνω μόνο σε δύο περιπτώσεις - όταν διψάω και όταν δεν διψάω". Brendan Behan
Ο Μπρένταν Μπέχαν ήταν ένας τουλάχιστον πολύχρωμος χαρακτήρας. Πιστός ρεπουμπλικάνος, έγραψε ποίηση, θεατρικά έργα και μυθιστορήματα τόσο στα αγγλικά όσο και στα ιρλανδικά.
Ήταν γνωστός για την ευστροφία του, ιδιαίτερα μετά από ένα ποτό, και ήταν ένας δηλωμένος Ιρλανδός επαναστάτης.
Ο Behan μεγάλωσε στο Δουβλίνο και ήταν μέλος του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού στην τρυφερή ηλικία των 14. Πέρασε χρόνο στη φυλακή ως νέος τόσο στην Αγγλία όσο και στην Ιρλανδία, όπου δημιούργησε μερικά από τα καλύτερα λογοτεχνικά του έργα.
Αφού εμφανίστηκε στο BBC πολύ μεθυσμένος, τα προβλήματά του με το αλκοόλ μπήκαν στο επίκεντρο και τελικά του κόστισαν τη ζωή το 1964. Μια τιμητική φρουρά του IRA ηγήθηκε της νεκρικής πομπής. Ήταν μόλις 41 ετών.
5. "Όταν πίνουμε, μεθάμε. Όταν μεθάμε, κοιμόμαστε. Όταν κοιμόμαστε, δεν διαπράττουμε καμία αμαρτία. Όταν δεν διαπράττουμε καμία αμαρτία, πάμε στον ουρανό. Οπότε, ας μεθύσουμε όλοι και ας πάμε στον ουρανό!". Brian O'Rourke
Ο Brian O'Rourke ήταν ένας επαναστάτης Λόρδος της Ιρλανδίας. Κυβερνούσε το Βασίλειο του Breifne στη Δύση.
Η περιοχή αυτή είναι αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Co. Leitrim και Co. Cavan και το οικογενειακό του κάστρο βρίσκεται ακόμη στο Dromahaire.
Ένα σημείο τόσο όμορφο, που ακόμη και ο W.B. Yeats έγραψε αργότερα γι' αυτό στο ποίημά του, 'Ο άνθρωπος που ονειρεύτηκε τη χώρα των Φαιάκων' .
Ο O'Rourke ήταν η επιτομή του "μαχητικού Ιρλανδού". Δεν είχε κανένα πρόβλημα να υπερασπιστεί την πατρίδα του και ανακηρύχθηκε επαναστάτης το 1590, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την Ιρλανδία. Ένα χρόνο αργότερα εκτελέστηκε στη Βρετανία για υποτιθέμενη προδοσία.
4. "Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε για τους μεθυσμένους είναι ότι οι μεθυσμένοι είναι πολύ πιο έξυπνοι από τους μη μεθυσμένους. Περνούν πολύ χρόνο μιλώντας στις παμπ, σε αντίθεση με τους εργασιομανείς που επικεντρώνονται στην καριέρα και τις φιλοδοξίες τους, που δεν αναπτύσσουν ποτέ τις ανώτερες πνευματικές τους αξίες, που δεν εξερευνούν ποτέ το εσωτερικό του κεφαλιού τους, όπως κάνει ένας μεθυσμένος." - Shane MacGowan, The Pogues
Αν είστε οπαδός των The Pogues, θα γνωρίζετε ότι ο frontman Shane MacGowan δεν είναι άγνωστος στις παμπ. Ο απερίσκεπτος τρόπος ζωής του και ο εθισμός του στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά επί 30 και πλέον χρόνια είναι σχεδόν τόσο διάσημος όσο και η μουσική του, και έχει κοσμήσει το μπαρ πολλών ποτιστηρίων πάνω και κάτω από το Emerald Isle όλα αυτά τα χρόνια.
Ο MacGowan γεννήθηκε στο Κεντ από ιρλανδική οικογένεια. Πέρασε τα νεανικά του χρόνια στο Tipperary, αλλά σύντομα βρέθηκε πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποβλήθηκε από ένα σχολείο της πόλης και έβαλε σταθερό στίγμα στην πανκ σκηνή του Λονδίνου.
Παρά τις πολυετείς προειδοποιήσεις των γιατρών και παρά το γεγονός ότι κοιτούσε τον θάνατο κατάματα σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, υποψιάζεται ότι ο MacGowan εξακολουθεί να απολαμβάνει μια γουλιά από το αγαπημένο του ουίσκι ενώ μοιράζει τα λόγια σοφίας του.
3. "Το χειρότερο πράγμα για μερικούς άνδρες είναι ότι όταν δεν είναι μεθυσμένοι είναι νηφάλιοι." -. William Butler Yeats
W.B. Yeats: Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, λογοτεχνικός θρύλος, Dub! Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αναγέννηση της λογοτεχνίας στην Ιρλανδία τον 20ό αιώνα και έθεσε πολλά από τα θεμέλια της δημιουργικής Ιρλανδίας που γνωρίζουμε και αγαπάμε σήμερα.
Ο Yeats χρησιμοποίησε τον φλογερό του έρωτα για τη Maud Gonne ως έμπνευση για τη ρομαντική του ποίηση, φέρνοντας μια φρέσκια ειλικρίνεια στη σελίδα που δεν είχε διαβαστεί πριν. Γνώριζε τις κακουχίες, τον πόνο της καρδιάς και την επιθυμία. Είδε την ωμή ομορφιά της Ιρλανδίας και έζησε σε έναν ανακαινισμένο πύργο στο Galway για 6 χρόνια.
Αγκάλιασε το Δουβλίνο ως το σπίτι του και απολάμβανε να πίνει ένα ή δύο ποτήρια, γράφοντας μάλιστα το "A Drinking Song" για να εκφράσει τις προτιμήσεις του.
2. "Όταν πεθάνω θέλω να αποσυντεθώ μέσα σε ένα βαρέλι με πόρτερ και να μου το σερβίρουν σε όλες τις παμπ της Ιρλανδίας". J. P. Dunleavy
Ο James Patrick Dunleavy γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από γονείς Ιρλανδούς μετανάστες. Πέρασε τα νεανικά του χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η καρδιά του ήταν στην Ιρλανδία, και άρχισε να ζει στο Σμαραγδένιο Νησί αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μπορεί να μην ασπάστηκε την καθολική θρησκεία, αλλά σίγουρα ασπάστηκε την ιρλανδική κουλτούρα και δεν αγαπούσε τίποτα περισσότερο από το να υψώνει το ποτήρι του με τους συντρόφους του, μεταξύ των οποίων και ο Μπρένταν Μπέχαν.
Το μυθιστόρημά του, A Fairytale of New York, αφηγείται την ιστορία ενός Ιρλανδοαμερικανού που επιστρέφει στη Νέα Υόρκη μετά τις σπουδές του στην Ιρλανδία. Αργότερα έγινε ο τίτλος του παγκοσμίου φήμης τραγουδιού που έγραψαν οι Shane MacGowan και Jem Finer.
Ακούστηκε στις παμπ και στο ραδιόφωνο από τις αρχές Νοεμβρίου και αποτέλεσε το soundtrack για πολλά χριστουγεννιάτικα γόνατα στο Δουβλίνο και όχι μόνο.
1. "Η εργασία είναι η κατάρα της τάξης των πότων." - Όσκαρ Ουάιλντ
Ο γεννημένος στο Δουβλίνο Ουάιλντ ήταν ποιητής και θεατρικός συγγραφέας που έκανε μεγάλη εντύπωση στο Λονδίνο κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Σπούδασε στην Ιρλανδία, αρχικά στο πατρικό του σπίτι στην πλατεία Merrion, και στη συνέχεια φοίτησε στο Trinity College.
Ο Ουάιλντ, ένας φανταχτερός χαρακτήρας, μνημονεύεται συχνά για την υποτιθέμενη ασυδοσία του με τους άνδρες. Ήταν ένας ταλαντούχος συγγραφέας με γρήγορο πνεύμα και ευφυές μυαλό.
Εξέτισε δύο χρόνια φυλάκισης για προσβολή της δημοσίας αιδούς στην Αγγλία και πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία μόλις 46 ετών. Το έργο του Ουάιλντ συνεχίζει να μελετάται και να απολαμβάνεται στην Ιρλανδία και τα σοφά λόγια και οι έξυπνες εξυπνάδες του εξακολουθούν να ζωντανεύουν στις παμπ μας.
