Top 5 Ierse sprookjes en sprookjes om je verbeelding te voeden

Ierland zit vol fantastische sprookjes en folklore die van generatie op generatie zijn doorgegeven. Hier is een lijst met onze top vijf Ierse sprookjes en volksverhalen om je fantasie te voeden.

Banshee's, feeën, kabouters, potten met goud aan het einde van de regenboog, wisselaars en nog veel meer dingen waar je waarschijnlijk al eerder over hebt gehoord, komen allemaal uit Ierse sprookjes en volksverhalen.

Verhalen vertellen maakt een groot deel uit van de Ierse cultuur en erfenis. Verhalenvertellers kwamen 's avonds bij elkaar om hun verhalen te vertellen. Velen vertelden dezelfde verhalen en als er een versie verschilde, werd die aan de jury voorgelegd om te bepalen welke versie juist was. Verhalen werden van generatie op generatie doorgegeven en veel verhalen worden vandaag de dag nog steeds verteld.

Als je iets meer te weten wilt komen over Ierse tradities en overtuigingen, is er geen betere manier om dat te doen dan door een paar Ierse sprookjes te horen, dus hier zijn onze top vijf Ierse sprookjes en volksverhalen.

5. Kinderen van Lir - een tragisch verhaal over vervloekte kinderen

Koning Lir, de heerser van de zee, was getrouwd met een mooie en aardige vrouw genaamd Eva. Ze kregen vier kinderen, drie zonen en een dochter. Eva stierf helaas tijdens de geboorte van haar twee jongste tweelingjongens, Fiachra en Conn, en koning Lir trouwde met Eva's zus Aoife om zijn gebroken hart te verzachten.

Aoife werd steeds jaloerser op de tijd die Lir doorbracht met zijn vier kinderen, dus beraamde ze een plan om haar magische krachten te gebruiken om de kinderen te vernietigen. Ze wist dat als ze hen zou doden, ze terug zouden komen om haar voor altijd te achtervolgen, dus nam ze hen mee naar het meer bij hun kasteel en veranderde ze in zwanen die ze bonden om 900 jaar in het meer door te brengen.

Aoife vertelde Lir dat al zijn kinderen waren verdronken, dus ging hij naar het meer om om hen te rouwen. Zijn dochter Fionnuala, in haar zwanengedaante, vertelde hem wat er was gebeurd en hij verbande Aoife en bracht de rest van zijn dagen door bij het meer met zijn kinderen.

De kinderen brachten hun 900 jaar door als zwanen en waren al snel bekend in heel Ierland. Op een dag hoorden ze een bel luiden en wisten ze dat hun tijd in de betovering ten einde liep, dus keerden ze terug naar het meer bij hun kasteel en ontmoetten daar een priester die hen zegende en hen weer transformeerde in hun nu bejaarde, menselijke lichamen.

4. De harp van Dagda - pas op voor de muziek van de harp

Nog een van de beste Ierse sprookjes en volksverhalen om je fantasie te voeden, gaat over Dagda en zijn harp. Dagda was een god uit de Ierse mythologie die naar verluidt de vader en beschermer was van de Tuatha dé Danann. Hij had uitzonderlijke krachten en wapens, waaronder een magische harp gemaakt van zeldzaam hout, goud en juwelen. Deze harp speelde alleen voor Dagda en de noten die hij speelde gaven mensen een gevoel van vrijheid.getransformeerd.

Een stam die bekend stond als de Fomorianen had het eiland echter al bewoond voordat de Tuatha dé Danann er kwamen en de twee stammen vochten om het eigendom van het land.

Tijdens een veldslag werd de grote zaal van de Tuatha dé Dannan onbewaakt achtergelaten omdat elk stamlid aan het vechten of helpen was. De Fomorianen zagen hun kans schoon en drongen de zaal binnen en stalen Dagda's harp van de muur waar deze hing, zodat ze Dagda's leger ermee konden betoveren. Ze hadden echter geen succes omdat de harp alleen aan Dagda toebehoorde en de Tuatha dé Dannanontdekten hun plan en volgden hen.

De Fomorianen hingen Dagda's harp in hun grote zaal en waren eronder aan het feesten. Dagda kwam tijdens het feest binnen en riep zijn harp, die prompt van de muur in zijn armen sprong. Hij sloeg drie akkoorden.

Het eerste akkoord speelde de Muziek der Tranen en liet elke man, vrouw en kind in de zaal onbedaarlijk huilen. Het tweede akkoord speelde de Muziek der Vrolijkheid, waardoor ze hysterisch moesten lachen, en het laatste akkoord was de Muziek der Slaap, waardoor alle Fomorianen in een diepe slaap vielen. Na dit gevecht waren de Tuatha dé Dannan vrij om te gaan en staan waar ze wilden.

3. Finn MacCool (Fionn mac Cumhaill) - De naam van Finn MacCool is Fionn mac Cumhaill. een verhaal van reuzentrucs

Finn MacCool wordt in verband gebracht met het verhaal van de Giant's Causeway in county Antrim, Noord-Ierland.

Er wordt gezegd dat de Ierse reus Finn MacCool zo boos was op de Schotse reuzen, zijn vijanden, dat hij een hele brug bouwde van Ulster over de zee naar Schotland, zodat hij met ze kon vechten!

Op een dag schreeuwde hij een uitdaging naar de Schotse reus Benandonner om de brug over te steken en met hem te vechten, maar zodra hij de Schot steeds dichterbij zag komen op de brug, realiseerde hij zich dat Benandonner veel, veel groter was dan hij zich had voorgesteld. Hij rende naar huis, naar Fort-of-Allen in county Kildare, en vertelde zijn vrouw Oonagh dat hij een gevecht had gepland, maar dat hij inmiddels van gedachten was veranderd.

Finn hoorde de stampende voeten van Benandonner die op Finns deur klopte, maar Finn wilde niet antwoorden, dus duwde zijn vrouw hem in de wieg met een paar lakens over hem heen.

Finn's vrouw opende de deur en zei: "Finn is op hertenjacht in County Kerry. Wilt u toch binnenkomen en wachten? Ik zal u de Grote Zaal laten zien om te gaan zitten na uw reis.

"Wil je je speer naast die van Finn neerleggen?" zei ze, terwijl ze hem een enorme dennenboom liet zien met een puntige steen aan de top. "Daar is Finns schild," zei ze, wijzend naar een blok bouw-eikenhout zo groot als vier wagenwielen. "Finn is laat voor zijn maaltijd. Eet je het op als ik zijn lievelingseten kook?"

Oonagh bakte brood met ijzer erin, dus toen Benandonner erin beet, brak hij drie voortanden. Het vlees was een strook hard vet vastgenageld aan een blok rood hout, dus Benandonner beet erin en zijn twee achtertanden braken.

"Wil je de baby gedag zeggen?" vroeg Oonagh. Ze wees hem naar een wieg waarin Finn zich in babykleren had verstopt.

Oonagh liet Benandonner toen de tuin in gaan die bezaaid lag met keien zo hoog als de reus. "Finn en zijn vrienden spelen vangbal met deze stenen. Finn oefent door er een over het Fort te gooien en dan rond te rennen om hem op te vangen voordat hij valt."

Benandonner probeerde het, maar het rotsblok was zo massief dat hij het nauwelijks boven zijn hoofd kon tillen voordat hij het liet vallen. Angstig zei hij dat hij niet langer kon wachten, omdat hij terug moest naar Schotland voordat het vloed werd.

Finn sprong toen uit de wieg en joeg Benandonner Ierland uit. Finn groef een enorm stuk aarde uit de grond en gooide het naar de Schot. Het gat dat hij maakte vulde zich met water en werd het grootste Lough van Ierland - Lough Neagh. De aarde die hij gooide miste Benandonner en belandde midden in de Ierse Zee en werd het eiland Man.

Beide reuzen verscheurden de Giant's Causeway en lieten stenige paden achter aan de twee oevers, die je vandaag de dag nog steeds kunt zien.

2. Tír na nÓg - aan het land van de jeugd hangt een prijskaartje

Tír na nÓg, of 'land van de jongeren', is een buitenaards rijk uit de Ierse mythologie waarvan de bewoners begiftigd zijn met eeuwige jeugd, schoonheid, gezondheid en geluk. Het zou het thuis zijn van de oude goden en feeën, maar mensen zijn er verboden. Stervelingen konden Tír na nÓg alleen betreden als ze werden uitgenodigd door een van de bewoners. Tír na nÓg komt in veel Ierse verhalen voor, maar de beroemdsteéén gaat over Oisín, zoon van Finn MacCool.

Oisín was aan het jagen met de stam van zijn vader, de Fianna, toen ze iets op een golf over de oceaan zagen bewegen. Uit angst voor een invasie haastten ze zich naar de kust en bereidden zich voor op een gevecht, maar daar troffen ze de mooiste vrouw aan die ze ooit hadden gezien. Ze kwam op de mannen af en stelde zich voor als Niamh, dochter van de God van de Zee, uit Tír na nÓg.

De mannen waren bang voor haar omdat ze dachten dat ze een fee was, maar Oisín stelde zichzelf voor. De twee werden op slag verliefd, maar Niamh moest terugkeren naar Tír na nÓg. Ze kon het niet verdragen om haar geliefde Oisín achter te laten en nodigde hem uit om met haar mee terug te gaan. Oisín nam haar uitnodiging aan en liet zijn familie en medestrijders achter.

Toen ze eenmaal de zee waren overgestoken naar het rijk van Tír na nÓg, ontving Oisín alle geschenken waar het rijk beroemd om was: eeuwige schoonheid, gezondheid en natuurlijk het ultieme geluk met zijn nieuwe liefde.

Hij begon echter de familie die hij achterliet te missen, dus gaf Niamh hem haar paard om terug te reizen naar hen, maar waarschuwde hem dat hij de grond niet mocht aanraken, anders zou hij weer sterfelijk worden en nooit meer terug kunnen keren naar Tír na nÓg.

Oisín reisde over het water naar zijn vroegere thuis, maar ontdekte dat iedereen weg was. Uiteindelijk kwam hij drie mannen tegen en hij vroeg hen waar zijn volk was. Ze vertelden hem dat ze allemaal vele jaren geleden gestorven waren. Toen hij zich realiseerde dat de tijd in Tír na nÓg veel langzamer gaat dan op aarde, was Oisín er kapot van en hij viel op de grond en veranderde in een oude man.

Omdat hij de grond had geraakt, kon hij niet terugreizen naar Niamh in Tír na nÓg en stierf kort daarna aan een gebroken hart. Dit is echt een van de beste Ierse sprookjes en volksverhalen om je verbeelding te voeden.

1. Veranderingen - wees voorzichtig je baby is echt je baby

Een wisselkind is de nakomeling van een fee die stiekem in plaats van een mensenkind is achtergelaten.

Volgens de Ierse folklore vindt er vaak een geheime ruil plaats waarbij de feeën een mensenkind nemen en een wisselkind in de plaats achterlaten zonder dat de ouders het weten. Men gelooft dat de feeën het mensenkind nemen om een dienaar te worden, omdat ze van het kind houden of om puur kwaadaardige redenen.

Men geloofde zelfs dat sommige wisselaars oude feeën waren die naar de mensenwereld werden gebracht om beschermd te worden voordat ze stierven.

Men geloofde dat als je jaloers was op iemands baby, als je mooi was of een goede conditie had, of als je een nieuwe moeder was, de kans groter was dat de baby werd verwisseld voor een wisselkind. Ze geloofden ook dat als je een wisselkind in de open haard legde, het uit de schoorsteen zou springen en de rechtmatige mens zou terugbrengen.

Dit zijn onze favorieten voor de beste Ierse sprookjes en volksverhalen. Hebben we een van jouw favorieten gemist?