শীৰ্ষ ৫ আইৰিছ সাধুকথা আৰু লোককথা আপোনাৰ কল্পনাশক্তিক খাদ্য যোগান ধৰিবলৈ

আয়াৰলেণ্ড প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্ম ধৰি চলি অহা কল্পনাতীত সাধুকথা আৰু লোককথাৰে ভৰি আছে। আপোনাৰ কল্পনাশক্তিক খাদ্য যোগান ধৰিবলৈ আমাৰ শীৰ্ষ পাঁচটা আইৰিছ সাধুকথা আৰু লোককথাৰ তালিকা ইয়াত দিয়া হ'ল।

Banshee's, fairies, leprechauns, ৰামধেনুৰ শেষত সোণৰ পাত্ৰ, চেঞ্জলিং, আৰু বহুতো কথা আপুনি 'আইৰিছ সাধুকথা আৰু লোককথাৰ পৰা অহাৰ আগতেই হয়তো শুনিছো।

গল্প কোৱা আইৰিছ সংস্কৃতি আৰু ঐতিহ্যৰ এক বিশাল অংশ। গল্পকাৰসকলে সন্ধিয়া গোট খাই নিজৰ কাহিনী ক’ব। তেওঁলোকৰ বহুতেই একেবোৰ কাহিনী কৈছিল আৰু যদি কোনো সংস্কৰণৰ ভিন্নতা থাকে, তেন্তে কোনটো সংস্কৰণ শুদ্ধ সেইটো নিৰ্ণয় কৰিবলৈ অধিবক্তাৰ হাতত ৰখা হ’ব। প্ৰজন্মৰ পৰা প্ৰজন্মলৈ কাহিনীবোৰ চলি আছিল, আৰু আজিও বহুতো কোৱা হয়।

আইৰিছ পৰম্পৰা আৰু বিশ্বাসৰ বিষয়ে অলপ বেছিকৈ জানিব বিচাৰিলে আইৰিছ ভাষাৰ কিছুমান কথা শুনাতকৈ উত্তম উপায় আৰু একোৱেই নাই সাধুকথা, গতিকে ইয়াত আমাৰ শীৰ্ষ পাঁচটা আইৰিছ সাধুকথা আৰু লোককথা দিয়া হৈছে।

5. লিৰৰ সন্তান – অভিশপ্ত শিশুৰ এক কৰুণ কাহিনী

সাগৰৰ শাসক ৰজা লিৰৰ বিয়া হৈছিল ইভা নামৰ এগৰাকী ধুনীয়া আৰু দয়ালু মহিলাৰ সৈতে। তেওঁলোকৰ চাৰিটা সন্তান, তিনিটা পুত্ৰ আৰু এগৰাকী কন্যা আছিল। ইভাই নিজৰ দুটা সৰু যমজ ল'ৰা ফিয়াচ্ৰা আৰু কনক জন্ম দিওঁতে দুখজনকভাৱে মৃত্যুবৰণ কৰে আৰু ৰজা লিৰে নিজৰ ভগ্ন হৃদয়খন লাঘৱ কৰিবলৈ ইভাৰ ভনীয়েক আওইফেক বিয়া কৰায়।

লিৰে নিজৰ চাৰিটা সন্তানৰ সৈতে কটোৱা সময়খিনিক লৈ আওইফে ক্ৰমান্বয়ে ঈৰ্ষা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে ,গতিকে তাই নিজৰ যাদুকৰী শক্তি ব্যৱহাৰ কৰি ল’ৰা-ছোৱালীবোৰক ধ্বংস কৰাৰ ষড়যন্ত্ৰ কৰিলে। তাই জানিছিল যে যদি তাই সিহঁতক মাৰি পেলায় তেন্তে সিহঁতে তাইক চিৰদিনৰ বাবে খেদিবলৈ ঘূৰি আহিব, গতিকে তাই সিহঁতক সিহঁতৰ দুৰ্গৰ ওচৰৰ হ্ৰদটোলৈ লৈ গ’ল আৰু সিহঁতক হাঁসলৈ ৰূপান্তৰিত কৰি সিহঁতক বান্ধি ৰাখিলে যাতে সিহঁতে ৯০০ বছৰ হ্ৰদটোত কটাব পাৰে।

আওইফে লিৰক ক’লে যে তেওঁৰ সকলো সন্তান ডুব গৈছে, গতিকে তেওঁ তেওঁলোকৰ বাবে শোক কৰিবলৈ হ্ৰদলৈ গ’ল। তেওঁৰ ছোৱালী ফিয়ননুয়ালাই হাঁসৰ ৰূপত তেওঁক কি হৈছিল সেই কথা ক’লে আৰু তেওঁ আওইফেক বহিষ্কাৰ কৰিলে, বাকী দিনবোৰ ল’ৰা-ছোৱালীৰ সৈতে হ্ৰদৰ পাৰৰ তলত কটালে।

শিশুকেইটাই ৯০০ বছৰ হাঁস হিচাপে কটায় আৰু অতি সোনকালেই সমগ্ৰ আয়াৰলেণ্ডতে সুপৰিচিত হৈ পৰে। এদিন তেওঁলোকে ঘণ্টা এটাৰ শব্দ শুনি গম পালে যে তেওঁলোকৰ মন্ত্ৰৰ তলত থকা সময়খিনি শেষ হ’ব, গতিকে তেওঁলোকে নিজৰ দুৰ্গৰ ওচৰৰ হ্ৰদটোলৈ উভতি আহি এজন পুৰোহিতক লগ পালে যিয়ে তেওঁলোকক আশীৰ্বাদ দিলে আৰু তেওঁলোকক পুনৰ তেওঁলোকৰ এতিয়া বৃদ্ধ, মানৱ শৰীৰলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিলে। <৪><০>৪. ডাগডাৰ বীণা – বীণাৰ সংগীতৰ পৰা সাৱধান হওক

আপোনাৰ কল্পনাশক্তিক খাদ্য যোগান ধৰিবলৈ আইৰিছৰ আন এটা শীৰ্ষস্থানীয় সাধুকথা আৰু লোককথা হৈছে ডাগডা আৰু তেওঁৰ বীণাৰ বিষয়ে। ডাগডা আছিল আইৰিছ পৌৰাণিক কাহিনীৰ এজন দেৱতা যিজন টুয়াথা ডি ডানানৰ পিতৃ আৰু ৰক্ষক বুলি কোৱা হয়। তেওঁৰ ব্যতিক্ৰমী শক্তি আৰু অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ আছিল, য’ত আছিল বিৰল কাঠ, সোণ আৰু ৰত্ন আদিৰে নিৰ্মিত যাদুকৰী বীণা। এই বীণাটোৱে কেৱল ডাগডাৰ বাবেহে বজাব, আৰু তেওঁ বজোৱা টোকাবোৰে মানুহক ৰূপান্তৰিত অনুভৱ কৰাইছিল।

কিন্তু ফ'ম'ৰিয়ান নামেৰে জনাজাত এটা জনগোষ্ঠীয়ে দ্বীপটোত বাস কৰিছিলটুয়াথা ডে ডানান তাত উপনীত হৈছিল আৰু দুয়োটা জনগোষ্ঠীয়ে মাটিৰ মালিকীস্বত্বৰ বাবে যুঁজিছিল।

এটা যুদ্ধৰ সময়ত টুয়াথা ডে ডানানৰ মহান হলটো অৰক্ষিত কৰি ৰখা হৈছিল কাৰণ প্ৰতিজন জনগোষ্ঠীৰ সদস্যই যুদ্ধ বা সহায় কৰিছিল কাজিয়া. ফ’মৰিয়ানসকলে এটা সুযোগ দেখি হলঘৰটোত প্ৰৱেশ কৰিলে, ডাগদাৰ বীণাখন ওলমি থকা বেৰৰ পৰা চুৰি কৰি লৈ গ’ল যাতে তেওঁলোকে ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰি ডাগদাৰ সৈন্যৰ ওপৰত মন্ত্ৰ মাৰিব পাৰে। কিন্তু বীণাই কেৱল ডাগদাক উত্তৰ দিয়াৰ বাবে তেওঁলোক সফল নহ’ল আৰু টুয়াথা ডে ডানানে তেওঁলোকৰ পৰিকল্পনা উলিয়াই তেওঁলোকৰ অনুসৰণ কৰিলে।

ফ’মৰিয়ানসকলে তেওঁলোকৰ ডাঙৰ হলঘৰত ডাগডাৰ বীণা ওলোমাই থৈছিল আৰু তাৰ তলত ভোজ খাই আছিল। ভোজৰ সময়ত ডাগদাই সোমাই আহি তেওঁৰ বীণাটো মাতিলে, যিটো বীণা তৎক্ষণাত বেৰৰ পৰা জপিয়াই তেওঁৰ কোলাত পৰিল। তেওঁ তিনিটা কৰ্ড মাৰিলে।

প্ৰথমজনে চকুলোৰ সংগীত বজাই হলঘৰৰ প্ৰতিজন পুৰুষ, মহিলা আৰু শিশুক অনিয়ন্ত্ৰিতভাৱে কান্দিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল। দ্বিতীয় কৰ্ডটোৱে মিউজিক অৱ মিৰ্থ বজাই তেওঁলোকক হিষ্টেৰিকভাৱে হাঁহিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল আৰু চূড়ান্ত কৰ্ডটো আছিল মিউজিক অৱ স্লিপ, যিয়ে সকলো ফ’মৰিয়ানক গভীৰ টোপনিত পেলাইছিল। এই যুদ্ধৰ পিছত টুয়াথা ডেননানসকলে নিজৰ ইচ্ছামতে ঘূৰি ফুৰিবলৈ মুক্ত হৈছিল।

3. ফিন মেককুল (Fionn mac Cumhaill) – এটা দৈত্য কৌশলৰ কাহিনী

ফিন মেককুল উত্তৰ আয়াৰলেণ্ডৰ কাউন্টি এণ্ট্ৰিমৰ জায়েন্টছ ক'জৱেৰ কাহিনীৰ সৈতে জড়িত।

এদিন তেওঁ স্কটিছ দৈত্য বেনাণ্ডনাৰক ক'জৱে পাৰ হৈ তেওঁৰ সৈতে যুঁজিবলৈ প্ৰত্যাহ্বান জনাই চিঞৰিছিল, কিন্তু যেতিয়াই তেওঁ স্কটজনক কজৱেত ওচৰ চাপি অহা দেখি তেওঁ উপলব্ধি কৰিলে যে বেনাণ্ডনাৰ তেওঁ কল্পনা কৰাতকৈ বহুত বহুত ডাঙৰ। তেখেতে কাউন্টি কিলডাৰৰ ফ'ৰ্ট-অফ-এলেনলৈ ঘৰলৈ দৌৰি গ'ল আৰু পত্নী অ'নাগক ক'লে যে তেওঁ যুঁজ এখন বাছি লৈছে যদিও তাৰ পিছৰ পৰাই তেওঁৰ মন সলনি হৈছে।

ফিনে বেনাণ্ডনাৰৰ ভৰি দুখন শুনিলে যিজনে টোকৰ মাৰি আহিছিল ফিনৰ দুৱাৰত, কিন্তু ফিনে উত্তৰ নিদিলে, গতিকে তেওঁৰ পত্নীয়ে তেওঁক দুখনমান চাদৰ লৈ দোলনাত ঠেলি দিলে।

ফিনৰ পত্নীয়ে দুৱাৰখন খুলি ক’লে, “ফিন কাউন্টি কেৰীত হৰিণ চিকাৰ কৰিবলৈ আঁতৰত আছে। যিকোনো প্ৰকাৰে সোমাই আহি ৰৈ থাকিব বিচাৰিবনে? মই তোমাক তোমাৰ যাত্ৰাৰ পিছত বহিবলৈ গ্ৰেট হলত দেখুৱাম।

“আপুনি আপোনাৰ বৰশীটো ফিনৰ কাষত ৰাখিব বিচাৰিবনে?” তাই তাক এটা বিশাল ফাৰ গছ দেখুৱাই ক’লে, তাৰ ওপৰত নোমযুক্ত শিল এটা আছিল। “সিফালে ফিনৰ ঢালখন আছে,” তাই চাৰিটা ৰথৰ চকাৰ সমান ডাঙৰ বিল্ডিং-অক গছৰ ব্লক এটালৈ আঙুলিয়াই ক’লে। “ফিনৰ খাদ্যৰ বাবে দেৰি হৈছে। তাৰ প্ৰিয় ৰান্ধিলে খাবনে?”

উনাঘে ভিতৰত লোহাৰে ৰুটি বনাইছিল, গতিকে যেতিয়া বেনাণ্ডনাৰে তাত কামোৰিছিল, তেতিয়া তেওঁৰ সন্মুখৰ তিনিটা দাঁত ভাঙি গৈছিল। মাংসটো আছিল ৰঙা কাঠৰ টুকুৰা এটাত পেলাই থোৱা কঠিন চৰ্বিৰ ফিটা গতিকে বেনাণ্ডনাৰে কামুৰি পিছফালৰ দাঁত দুটা ফাটি গ’ল।

“কেঁচুৱাটোক হেল্ল’ ক’ব বিচাৰিবনে?” উনাঘে সুধিলে। তাই তাক এটা দোলনালৈ আঙুলিয়াই দিলে য’ত ফিনে কেঁচুৱাৰ কাপোৰ পিন্ধি লুকাই আছিল।

তাৰ পিছত ওনাঘে বেনাণ্ডনাৰক বাগিচাখনলৈ দেখুৱাই দিলে যিখন বাগিচাখন দৈত্যটোৰ দৰে ওখ শিলবোৰেৰে সিঁচৰতি হৈ আছিল। “ফিন আৰু তেওঁৰ বন্ধুসকলে এই শিলবোৰৰ সৈতে কেচ খেলে। ফিনে এটা ফ’ৰ্টৰ ওপৰেৰে দলিয়াই অনুশীলন কৰে, তাৰ পিছত ই পৰি যোৱাৰ আগতেই ধৰিবলৈ ঘূৰি দৌৰি যায়।’

বেনাণ্ডনাৰে চেষ্টা কৰিলে, কিন্তু বোল্ডাৰটো ইমানেই ডাঙৰ আছিল যে তেওঁ ইয়াক পেলোৱাৰ আগতে মূৰৰ ওপৰলৈ কষ্টেৰে তুলিব পাৰিছিল। ভয় অনুভৱ কৰি তেওঁ ক’লে যে তেওঁ আৰু ৰৈ থাকিব নোৱাৰে, কিয়নো জোৱাৰ অহাৰ আগতেই তেওঁ স্কটলেণ্ডলৈ উভতি যাবলগীয়া হৈছিল।

তাৰ পিছত ফিনে দোলনাৰ পৰা জপিয়াই বেনাণ্ডনাৰক আয়াৰলেণ্ডৰ পৰা খেদি পঠিয়ালে। মাটিৰ পৰা এটা বিশাল মাটি খান্দি ফিনে সেইটো স্কটজনৰ ফালে দলিয়াই দিলে আৰু তেওঁ বনোৱা গাঁতটো পানীৰে ভৰি পৰিল আৰু আয়াৰলেণ্ডৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ ল’ফ হৈ পৰিল – ল’ফ নেগ। তেওঁ পেলোৱা পৃথিৱীখনে বেনাণ্ডনাৰক মিছ কৰি আইৰিছ সাগৰৰ মাজত অৱতৰণ কৰি দ্য আইল অৱ মেন হৈ পৰিল।

দুয়োটা দৈত্যই জায়েন্টছ কজৱে ফালি পেলালে, দুটা পাৰৰ শিলৰ পথবোৰ এৰি দিলে, যিটো আজিও আপুনি দেখিব পাৰে .<৪><০>২. Tír na nÓg – যৌৱনৰ ভূমি এটা মূল্যত আহে

Tír na nÓg, বা 'যুৱতীসকলৰ দেশ', আইৰিছ পৌৰাণিক কাহিনীৰ পৰা এটা পৰলোকীয় ক্ষেত্ৰ যাৰ বাসিন্দাসকল মেধাৱী চিৰন্তন যৌৱন, সৌন্দৰ্য্য, স্বাস্থ্য আৰু সুখৰ সৈতে। ইয়াত প্ৰাচীন দেৱতা আৰু পৰীসকলৰ ঘৰ বুলি কোৱা হৈছিল যদিও মানুহৰ ঘৰনিষিদ্ধ কৰা হৈছে। মৰ্ত্যলোকে Tír na nÓg ত প্ৰৱেশ কৰিব পাৰিছিল যদিহে তেওঁলোকক ইয়াৰ কোনো এজন বাসিন্দাই আমন্ত্ৰণ জনাইছিল। আইৰিছ গল্পৰ বহু কাহিনীত টিৰ না ন'গ আছে যদিও আটাইতকৈ বিখ্যাত গল্পটো হৈছে ফিন মেককুলৰ পুত্ৰ অইচিনৰ বিষয়ে।

অইচিনে পিতৃৰ জনগোষ্ঠী ফিয়ানাৰ সৈতে চিকাৰ কৰিবলৈ ওলাইছিল যেতিয়া তেওঁলোকে লক্ষ্য কৰিলে যে সাগৰৰ সিপাৰে কিবা এটা আগবাঢ়িছে এটা ঢৌ। আক্ৰমণৰ ভয়ত তেওঁলোকে খৰখেদাকৈ উপকূললৈ গৈ যুদ্ধৰ বাবে সাজু হ’ল, মাথোঁ তেওঁলোকৰ কোনোৱেই দেখা আটাইতকৈ ধুনীয়া মহিলাগৰাকীক বিচাৰি পালে। তাই নিজকে টিৰ না নগৰ পৰা সাগৰৰ দেৱতাৰ কন্যা নিমহ বুলি পৰিচয় দি মানুহবোৰৰ ওচৰ পালেগৈ।

পুৰুষসকলে তাইক পৰী মহিলা বুলি ভবাৰ বাবে তাইক ভয় কৰিছিল, কিন্তু অইচিনে নিজৰ পৰিচয় দিলে। দুয়োৰে মাজত নিমিষতে প্ৰেম হ’ল যদিও নিয়ামহ টিৰ না নগলৈ ঘূৰি অহাটো নিশ্চিত। তাইৰ প্ৰিয় অইচিনক এৰি যোৱাটো সহ্য কৰিব নোৱাৰি তাই তাক তাইৰ লগত ঘূৰি আহিবলৈ মাতিলে। আইচিনে নিজৰ পৰিয়াল আৰু সহযোদ্ধাসকলক এৰি তাইৰ নিমন্ত্ৰণ গ্ৰহণ কৰিলে।

এবাৰ তেওঁলোকে সাগৰৰ ওপৰেৰে পাৰ হৈ টিৰ না নগ ৰাজ্যলৈ উভতি গ'লে, অইচিনে ইয়াৰ বাবে বিখ্যাত সকলো উপহাৰ লাভ কৰিলে; চিৰন্তন সৌন্দৰ্য্য, স্বাস্থ্য আৰু অৱশ্যেই তেওঁৰ নতুন প্ৰেমৰ সৈতে চূড়ান্ত সুখ।

কিন্তু তেওঁ এৰি থৈ যোৱা পৰিয়ালটোক মিছ কৰিবলৈ ধৰিলে, গতিকে নিয়ামহে তেওঁক তেওঁলোকৰ ঘোঁৰাটো তেওঁলোকক চাবলৈ উভতি যাবলৈ দিলে, কিন্তু তেওঁক সকীয়াই দিলে যে তেওঁ মাটি স্পৰ্শ কৰিব নোৱাৰিব নহ’লে তেওঁ আকৌ মৰ্ত্যলোক হৈ পৰিব আৰু কেতিয়াও নহ’ব Tír na nÓg লৈ উভতি যাবলৈ সক্ষম।

Oisín পানী পাৰ হৈ যাত্ৰা কৰিলেতেওঁৰ আগৰ ঘৰখন, মাথোঁ সকলোৱে নোহোৱা হৈ যোৱা দেখিলে। অৱশেষত তিনিজন মানুহৰ সন্মুখীন হ’ল গতিকে তেওঁ তেওঁলোকক সুধিলে যে তেওঁৰ মানুহবোৰ ক’ত আছে। তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে যে তেওঁলোক সকলোৰে বহু বছৰৰ আগতে মৃত্যু হৈছে। পৃথিৱীতকৈ Tír na nÓg ত সময় বহু লেহেমীয়াকৈ পাৰ হোৱাটো উপলব্ধি কৰি Oisín বিধ্বস্ত হৈ পৰিল আৰু নিমিষতে মাটিত পৰি বুঢ়া মানুহলৈ ৰূপান্তৰিত হ'ল।

যিহেতু তেওঁ মাটি স্পৰ্শ কৰিছিল, সেয়েহে তেওঁ Tír na nÓg ৰ Niamh লৈ উভতি যাব নোৱাৰিলে আৰু তাৰ কিছু সময়ৰ পিছতে ভগ্ন হৃদয়ত মৃত্যুবৰণ কৰিলে। এইটো সঁচাকৈয়ে আপোনাৰ কল্পনাশক্তিক খাদ্য যোগান ধৰিবলৈ শীৰ্ষ আইৰিছ সাধুকথা আৰু লোককথাসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম।

1. চেঞ্জলিংছ – সাৱধান হওক আপোনাৰ কেঁচুৱাটো সঁচাকৈয়ে আপোনাৰ কেঁচুৱা

চেঞ্জলিং হৈছে মানুহ সন্তানৰ ঠাইত গোপনে এৰি থৈ যোৱা পৰী এখনৰ সন্তান।

আইৰিছ লোককথা অনুসৰি প্ৰায়ে গোপন আদান-প্ৰদান কৰা হয় য'ত পৰীবোৰে মানুহৰ সন্তানক লৈ পিতৃ-মাতৃয়ে গম নোপোৱাকৈয়ে তাৰ ঠাইত এটা চেঞ্জলিং এৰি দিয়ে। পৰীবোৰে মানুহৰ সন্তানক চাকৰ হ’বলৈ লৈ যায় বুলি বিশ্বাস কৰা হয়, কাৰণ তেওঁলোকে শিশুটিক ভাল পায় বা বিশুদ্ধ কু-কাৰণত।

কিছুমান চেঞ্জলিং আনকি মৃত্যুৰ আগতে সুৰক্ষাৰ বাবে মানৱ জগতলৈ অনা পুৰণি পৰী বুলিও বিশ্বাস কৰা হৈছিল।

কাৰোবাৰ কেঁচুৱাক অতিমাত্ৰা ঈৰ্ষা কৰা, ধুনীয়া বা সক্ষম হোৱা, বা নতুন মাতৃ হোৱাৰ ফলত চেঞ্জলিঙৰ সৈতে সলনি কৰা কেঁচুৱা হোৱাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায় বুলি বিশ্বাস কৰা হৈছিল। জুইশলাত চেঞ্জলিং ৰাখিলে ইয়াৰ কাৰণ হ’ব বুলিও তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰিছিলচিমনিৰ ওপৰলৈ জপিয়াই গৈ সঠিক মানুহজনক ঘূৰাই আনিব।

সেইবোৰ হৈছে শ্ৰেষ্ঠ আইৰিছ সাধুকথা আৰু লোককথাৰ বাবে আমাৰ শীৰ্ষ পিক। আপোনাৰ প্ৰিয় কোনোবা এটা আমি মিছ কৰিছোনে?