Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το ιρλανδικό LEPRECHAUN

Ο καλικάντζαρος είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σύμβολα της τύχης. Θέλετε να μάθετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον καλικάντζαρο; Διαβάστε παρακάτω.

Ένα από τα πιο δημοφιλή και αγαπημένα σύμβολα καλής τύχης είναι ο καλικάντζαρος. Αυτό το σύμβολο καλής τύχης συνδέεται με την Ημέρα του Αγίου Πατρικίου και την Ιρλανδία. Οι καλικάντζαροι είναι ένα είδος νεράιδας που μοιάζει με έναν ηλικιωμένο άνδρα ύψους περίπου δύο μέτρων.

Σύμφωνα με το μύθο, τα ξωτικά είναι εχθρικά και απόμακρα, φτιάχνουν παπούτσια και ζουν μόνα τους.

Οι καλικάντζαροι μπορεί να είναι άσχημα, λάγνα, ιδιότροπα πλάσματα που η μαγεία τους μπορεί να σας εντυπωσιάσει πολύ, αλλά να σας σκοτώσει αν δεν τους ευχαριστήσετε.

Παλαιότερα, τα ξωτικά φορούσαν κόκκινα ρούχα, αλλά αυτό άλλαξε τον 20ό αιώνα. Τώρα, είναι ντυμένα στα πράσινα, όπως τα γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας.

Διαβάστε παρακάτω για να ανακαλύψετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το ιρλανδικό ξωτικό.

Είναι αληθινά τα ξωτικά;

Ο καλικάντζαρος είναι ένας χαρακτήρας της ιρλανδικής μυθολογίας. Ωστόσο, σύμφωνα με τις παλιές ιρλανδικές ιστορίες, ο καλικάντζαρος είναι αληθινός και εντοπίστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 700.

Διάφορες ιστορίες για αυτόν τον σκανταλιάρη έχουν περάσει από γενιά σε γενιά.

Όσον αφορά το όνομα, ορισμένοι υποθέτουν ότι η λέξη "ξωτικό" προέρχεται από την ιρλανδική λέξη "luchorpan", που σημαίνει άτομο με μικρό σώμα.

Άλλοι πιστεύουν ότι η λέξη προέρχεται από μια άλλη ιρλανδική λέξη που αντιπροσωπεύει έναν υποδηματοποιό.

Ο θρύλος λέει ότι τα ξωτικά είναι εξαιρετικοί υποδηματοποιοί και φτιάχνουν υποδήματα για τις νεράιδες. Είναι αρκετά δύσκολο να βρεθούν, επειδή δεν είναι κοινωνικά πλάσματα. Έχουν την τάση να ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές και κάτω από το έδαφος.

Κάθε φορά που ακούτε έναν αχνό ήχο από χτυπήματα στην εξοχή, ένα ξωτικό μπορεί να φτιάχνει ένα παπούτσι.

Ο μικρός Ιρλανδός ντυμένος στα πράσινα απέκτησε δημοτικότητα και δημοσιότητα μετά την Ο Darby O'Gill και οι Little People , μια ιρλανδική ταινία που κυκλοφόρησε το 1959.

Καλικάντζαροι και γλάστρες με χρυσό

Όπως φαίνεται, η υποδηματοποιία είναι μια επικερδής επιχείρηση στον κόσμο των νεράιδων. Κάθε καλικάντζαρος πιστεύεται ότι έχει ένα δοχείο με χρυσό που μπορεί να βρεθεί μόνο στην άκρη του ουράνιου τόξου. Τα καλικάντζαρα είναι αρκετά πλούσια.

Κρύβουν τα χρήματά τους για φύλαξη.

Οι άνθρωποι βρίσκονται σε μια αιώνια αναζήτηση για να βρουν τον κρυμμένο θησαυρό τους. Μερικοί θρύλοι υποστηρίζουν ότι αυτοί οι μικροί άνθρωποι έχουν μια βαθιά προτίμηση για όλα τα είδη θησαυρών που οι άνθρωποι έχουν θάψει στο έδαφος.

Τα καλικαντζαράκια διεκδικούν τον κρυμμένο πλούτο αν τον βρουν με κάποιο τρόπο.

Σύμφωνα με την παλιά λαϊκή παράδοση, τα ξωτικά τείνουν να κρύβουν δοχεία με χρυσό σε ένα μέρος όπου τελειώνει το ουράνιο τόξο. Τώρα, αυτό είναι ένα τέλειο μέρος για αυτά τα μικρά πλάσματα, επειδή είναι απλά αδύνατο να το ανακαλύψουν.

Τα ξωτικά εκπληρώνουν τρεις ευχές

Αν και είναι δύσκολο να συλλάβεις ένα ξωτικό, μπορεί να ξεφύγει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, επειδή έχει κάτι στο μανίκι του. Αν έχεις αρκετή τύχη - ή την "τύχη των Ιρλανδών" - και καταφέρεις με κάποιο τρόπο να πιάσεις ένα ξωτικό, θα διαπραγματευτεί να αφεθεί ελεύθερο.

Ο πιο συνηθισμένος μύθος είναι ότι όταν πιάνεις ένα ξωτικό, σου δίνει τρεις ευχές. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το αντάλλαγμα για την ελευθερία τους. Ωστόσο, να είσαι προσεκτικός με το τι εύχεσαι.

Ο θρύλος λέει ότι ένας άνδρας ευχήθηκε κάποτε να γίνει βασιλιάς ενός τροπικού νησιού. Και, η ευχή του πραγματοποιήθηκε αμέσως. Βρισκόταν σε ένα έρημο τροπικό νησί ολομόναχος.

Το άτακτο ξωτικό

Οι καλικάντζαροι είναι πολύ έξυπνοι, αλλά αυτά τα μικρά πλάσματα είναι απατεώνες και δεν πρέπει να τα εμπιστεύεστε. Έχουν την τάση να εξαπατούν όποτε είναι δυνατόν.

Σε μια ιστορία, ένα νεαρό παλικάρι κατάφερε να πιάσει στα χέρια του ένα ξωτικό. Το παλικάρι αρνήθηκε να αφήσει το ξωτικό να φύγει χωρίς να του αποκαλύψει το μέρος όπου ήταν κρυμμένος ο θησαυρός.

Μη βρίσκοντας άλλη διέξοδο, το ξωτικό επιλέγει να συμμορφωθεί με το παλικάρι.

Αφού μπήκαν στο δάσος, έδειξε ένα δέντρο στο παλικάρι και είπε ότι ο θησαυρός ήταν θαμμένος βαθιά κάτω από το έδαφος.

Βρίσκοντας το ακριβές σημείο, το παλικάρι συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν ένα φτυάρι για να σκάψει το χώμα.

Ωστόσο, το παλικάρι φοβήθηκε ότι αφού επέστρεφε με το φτυάρι, μπορεί να ξεχνούσε το ακριβές σημείο όπου ήταν θαμμένος ο θησαυρός. Του ήρθε η ιδέα να δέσει μια κόκκινη κορδέλα γύρω από το δέντρο, ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει το σημείο.

Επίσης, έβαλε τον σκανδαλιάρη να υποσχεθεί ότι δεν θα βγάλει την κορδέλα.

Το παλικάρι έφυγε βιαστικά για να φέρει τον εξοπλισμό εκσκαφής. Όταν επέστρεψε με τον εξοπλισμό, το ξωτικό δεν ήταν πια εκεί. Και, κάθε δέντρο σε ολόκληρο το δάσος ήταν δεμένο με μια κόκκινη κορδέλα.

Τα καλικαντζαράκια χρησιμοποιούνται στα online καζίνο

Τα ξωτικά χρησιμοποιούνται επίσης συχνά σε online παιχνίδια καζίνο, ως σύμβολο τύχης, και πολλά online φρουτάκια έχουν θέμα τα ξωτικά, όπως το Lucky Leprechaun Slot.

Ένα άλλο τέτοιο παιχνίδι είναι το Surround the Leprechaun. Αναπτύχθηκε από την Revan Games, αυτό το απλό παιχνίδι παζλ περιλαμβάνει ένα άτακτο ξωτικό που προσπαθεί να φύγει με ένα δοχείο με χρυσό.

Η πρόκλησή σας είναι να τον κρατήσετε ακριβώς εκεί που βρίσκεται, εμποδίζοντας το δρόμο του με στρατηγικά τοποθετημένες πέτρες και ογκόλιθους.

Το παιχνίδι είναι διαθέσιμο σε διάφορες ιστοσελίδες δωρεάν παιχνιδιών ή μπορείτε να το παίξετε απευθείας από την ιστοσελίδα της Revan.

Ένα επιπλέον αγαπημένο παιχνίδι μεταξύ των online παικτών είναι το Leprechaun Goes Wild, το οποίο μπορείτε να βρείτε στα καλύτερα ιρλανδικά online καζίνο.

Πού μπορείτε να βρείτε καλικάντζαρους;

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια μέρη ειδικά αφιερωμένα στα ξωτικά.

Σπήλαιο καλικάντζαρων

Στο Κάρλινγκφορντ της Ιρλανδίας, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να περπατήσουν μέσα στα υπόγεια σπήλαια. Θα βρείτε έναν ξεναγό να εξηγεί την ιστορία αυτών των μικρών πλασμάτων και να διηγείται πώς τα ξωτικά ταξιδεύουν μέσα σε αυτές τις σήραγγες.

Το Εθνικό Μουσείο Καλικάντζαρων της Ιρλανδίας

Το μουσείο αυτό βρίσκεται στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας και διαθέτει πληροφορίες από την πρώτη εμφάνιση ενός ξωτικού τον 8ο αιώνα μέχρι τις πρόσφατες εμφανίσεις του.