فوتبال گالیک - چه تفاوتی با سایر ورزش ها دارد؟

فوتبال گالیک - چه تفاوتی با سایر ورزش ها دارد؟
Peter Rogers

بازدید از ایرلند برای هر مسافری ضروری است، اما آیا تا به حال به تماشای یک بازی فوتبال گالیک فکر کرده اید؟

این ورزشی است که توسط بسیاری در خارج از ایرلند شنیده نمی شود، اما شباهت های زیادی با سایر انواع فوتبال از جمله راگبی، قوانین استرالیا و حتی فوتبال آمریکایی دارد.

فوتبال گالیک چیست؟

2005 فینال تمام ایرلند

فوتبال گالیکی یک ورزش تیمی است که در آن دو تیم متشکل از 15 بازیکن هر کدام در یک زمین چمن بازی می کنند. هدف آنها ضربه زدن یا مشت زدن توپ به سمت دروازه تیم مقابل (مانند فوتبال/فوتبال) یا بین دو تیر عمودی بالای دروازه (مانند راگبی) است.

همچنین ببینید: پنج میله & میخانه ها در وست پورت که باید قبل از مرگ از آنها دیدن کنید

بر خلاف راگبی، قوانین استرالیا و فوتبال آمریکایی، توپ مورد استفاده در فوتبال گالیک گرد است، بیشتر شبیه توپ مورد استفاده در فوتبال انجمنی است.

گزارش شده است که این ورزش برای اولین بار در حدود 135 سال پیش در سال 1884 بازی می شد، قبل از این که تنوع زیادی از این ورزش انجام شود.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد اشکال فوتبال در ایرلند تا سال 1308 بازی می‌شده است. تیم های میدانی شامل 20 یا بیشتر از مستاجران خود. شرط بندی در این تیم ها نیز بسیار رایج بود.

تفاوت قوانین

در قرن نوزدهم، فوتبال انجمنی و راگبی در ایرلند بسیار محبوب شده بودند.خیلی طول نکشید که این دو به فوتبال گالیک تبدیل شدند.

قوانین گالیک به بازیکنان اجازه می‌دهد تا فوتبال را از طریق لگد زدن، پرش، حمل کردن، پاس دادن با دست و چیزی به نام "انفرادی" (که در آن بازیکن توپ را رها می‌کند و سپس دوباره آن را به سمت بالا در دستان خود می‌اندازد، به سمت زمین هدایت کنند. ).

این آن را از هر دو فوتبال انجمنی متمایز می کند، جایی که بازیکنان مجاز نیستند از دستان خود برای لمس توپ استفاده کنند، و راگبی، جایی که بازیکنان می توانند توپ را حمل کنند و لگد بزنند، اما آن را پرتاب نکنند.

بازیکنان گالی مانند راگبی از ارسال توپ به جلو منع نمی شوند.

بازی ها نیز کوتاه تر از سایر انواع دیگر فوتبال هستند. اکثر بازی های فوتبال گالیک فقط 1 ساعت طول می کشند و به دو نیمه 30 دقیقه ای تقسیم می شوند.

این در مقایسه با 90 دقیقه (دو نیمه 45 دقیقه ای) در فوتبال انجمنی و 80 دقیقه در راگبی (دو نیمه 40 دقیقه ای) است.

همچنین ببینید: 10 حقیقت جالب در مورد قلعه بلارنی که نمی دانستید

همانند سایر تغییرات، تیم ها در طول استراحت نیمه تایم طرفین را عوض می کنند تا اطمینان حاصل کنند که هیچ مزیت ناعادلانه ای از سطح بازی ناهموار یا نور خورشید وجود ندارد.

همچنین سه کارت وجود دارد که می توان به بازیکنانی که قوانین را زیر پا می گذارند نشان داد: زرد، قرمز و سیاه.

کارت قرمز به بازیکن اخراج شده اجازه تعویض می دهد، در حالی که کارت سیاه این امکان را ندارد. کارت زرد مانند کارت زرد در فوتبال انجمن باقی می ماند.

در مورد قوانین استرالیا چطور؟

برای بازدیدکنندگان از سرزمینی پایین، گیلیکفوتبال ممکن است خیلی غریبه نباشد زیرا شباهت های زیادی به فوتبال قوانین استرالیا دارد.

در واقع طرحی به نام "آزمایش ایرلندی" برای تشویق فوتبالیست های گیلیک به مهاجرت به استرالیا برای پیوستن به تیم های AFL طراحی شده است.

یکی از شناخته شده ترین این بازیکنان جیم استینز بود که در سال 1987 به باشگاه فوتبال ملبورن پیوست و به یکی از ستاره های لیگ تبدیل شد.

موفقیت او آنقدر بزرگ بود که استاینز در سال 1991 مدال براونلو را دریافت کرد، جایزه ای که به بازیکنی داده شد که در آن سال "عادل ترین و بهترین" ارزیابی می شود.

این مدال یکی از معتبرترین جوایز در فوتبال استرالیا با برندگان محترم بسیاری است. به نظر می رسد سال 2019 تفاوتی نداشته باشد، زیرا چندین بازیکن ستاره از جمله پاتریک کریپس و پاتریک دنجرفیلد به عنوان بازیکنان مورد علاقه انتخاب شده اند.

شباهت های زیادی بین فوتبال گالیک و سایر انواع شناخته شده فوتبال وجود دارد: از یک توپ گرد استفاده می کند. فوتبال انجمن، و بازیکنان می توانند توپ را مانند قوانین راگبی و استرالیا حمل کنند.

روشی که بازیکنان می توانند گلزنی کنند نیز ترکیبی از ورزش های دیگر با گلی مانند آن در فوتبال انجمنی و پست های بلند مانند راگبی است.

طرفداران این ورزش های دیگر ممکن است در ابتدا تفاوت ها را کمی عجیب بدانند، اما به سرعت مجذوب آزادی های اضافی بازیکنان گیلیک خواهند شد.

پس اگر به ایرلند می آیید، چرا وقت نگذاریدبرای حضور در یک بازی فوتبال گالیک؟ لیگ ملی فوتبال معمولا از ژانویه تا آوریل برگزار می شود، اما بازی های دیگری در طول سال برگزار می شود.




Peter Rogers
Peter Rogers
جرمی کروز یک مسافر مشتاق، نویسنده و علاقه‌مند به ماجراجویی است که عشق عمیقی به کاوش در جهان و به اشتراک گذاشتن تجربیات خود پیدا کرده است. جرمی که در شهری کوچک در ایرلند به دنیا آمده و بزرگ شده است، همیشه جذب زیبایی و جذابیت کشورش بوده است. او با الهام از اشتیاق خود به سفر، تصمیم گرفت وبلاگی به نام راهنمای سفر به ایرلند، نکات و ترفندها ایجاد کند تا بینش ها و توصیه های ارزشمندی را برای همسفران برای ماجراجویی های ایرلندی خود ارائه دهد.با کاوش گسترده در هر گوشه و کنار ایرلند، دانش جرمی از مناظر خیره کننده، تاریخ غنی و فرهنگ پر جنب و جوش این کشور بی نظیر است. وبلاگ جرمی از خیابان های شلوغ دوبلین تا زیبایی آرام صخره های موهر، گزارش های مفصلی از تجربیات شخصی او به همراه نکات و ترفندهای عملی برای استفاده حداکثری از هر بازدید ارائه می دهد.سبک نوشتن جرمی جذاب، آموزنده و سرشار از طنز متمایز او است. عشق او به داستان سرایی از طریق هر پست وبلاگ می درخشد و توجه خوانندگان را به خود جلب می کند و آنها را وسوسه می کند که به فرارهای ایرلندی خود بپردازند. وبلاگ جرمی چه توصیه ای در مورد بهترین میخانه ها برای یک پیمانه معتبر گینس باشد و چه مقاصد دور از دسترس که جواهرات پنهان ایرلند را به نمایش می گذارند، وبلاگ جرمی منبعی مناسب برای کسانی است که قصد سفر به جزیره زمرد را دارند.وقتی او درباره سفرهایش نمی نویسد، جرمی را می توان پیدا کردغوطه ور شدن در فرهنگ ایرلندی، جستجوی ماجراهای جدید، و سرگرمی مورد علاقه خود - کاوش در حومه ایرلند با دوربینش در دست. جرمی از طریق وبلاگ خود روح ماجراجویی و این باور را تجسم می کند که سفر فقط برای کشف مکان های جدید نیست، بلکه در مورد تجربیات و خاطرات باورنکردنی است که برای یک عمر با ما می مانند.جرمی را در سفرش در سرزمین مسحورکننده ایرلند دنبال کنید و اجازه دهید تخصص او شما را برای کشف جادوی این مقصد منحصر به فرد الهام بخشد. جرمی کروز با دانش فراوان و اشتیاق عفونی خود، همراه مورد اعتماد شما برای تجربه سفری فراموش نشدنی در ایرلند است.